Voorjaarstip: Belevenisboerderij Schieveen

Met je laarzen in de modder, rollen door de hooiberg en knuffelen met de geitjes. Als dit je aanspreekt, moet je zeker eens een bezoek brengen aan Belevenisboerderij Schieveen.

Ik had er zelf nog nooit van gehoord, totdat een ouder van een schoolvriendje me erop wees. Belevenisboerderij Schieveen ligt ten noorden van Zestienhoven, net onder Berkel en Rodenrijs. Dit is niet de plek waar je toevallig voorbij rijdt. Toch is dit voorbij rijden wel degelijk mogelijk. De boerderij ligt namelijk vlak naast de snelweg en is goed te bereiken, ook met de fiets.

Misschien was het de voorjaarskriebel, het heerlijke zonnetje of gewoon een combinatie van alles, maar de dag leek als een eerste stap uit huis na een zware winter. De kinderen waren nog maar net de auto uit, of ze reden gelukzalig op de skelters op het plein. Als het alleen de skelters waren geweest, waren ze al tevreden. 

Uiteraard was er meer. Er waren dieren: koeien, lammetjes, paarden en schapen. Met de lammetjes mochten ze knuffelen en op het paardje mochten ze rijden (wat we niet gedaan hebben overigens). Maar knuffelen, daar kwamen ze moeilijk onder uit. De beestjes leken net zo verrukt met het bezoek als de kinderen. Al snel klommen ze op schoot, met hun kopjes richting die van ons, alsof ze vroegen om affectie. Waarschijnlijk vroegen ze om eten, want dat kon ook. Voor een euro koop je een bakje voeding of een flesje melk, en maak je de lammetjes nog gelukkiger.

Na al het geknuffel was het tijd voor klim- en klauterwerk. In de stal staat een enorme berg hooibalen, met onverwachte sluiproutes en gaten om in te klimmen, of juist in weg te zakken. Al snel verdwenen de kinderen in deze hooiberg, en ik zal eerlijk zijn, ikzelf ook. Ja, ik was de enige volwassene, maar ik kon het niet laten. Ik houd van de geur, en ik ben dol op geheime routes, ik nam de verraste blikken van de ouders aan de zijkant voor lief.

Nu we toch al vies waren, konden we ook nog wel even door de modder springen. Vlak naast de stal ligt een stukje moerasachtig gebied, met slootjes waar je doorheen kunt lopen, of overheen kunt via een boomstam of bruggetje. Mocht je de laarzen vergeten zijn, dan staat er in het restaurant een grote kast met laarzen die je kunt lenen. Ook wij maakten hier gebruik van, en dat was natuurlijk een gebeurtenis op zich: er waren laarzen met glitters, regenbogen en lichtjes. Alles mocht zolang het paste. Hemel op aarde voor deze twee meiden.

Terwijl we door de sloten liepen, inmiddels natter dan gewenst, trok de gloed van de zon over het terrein. Om ons heen was het groen, en de eerste plantjes kwamen uit de grond. De lucht was koud, maar helder en rook fris. Het was voorjaar, die tijd van het jaar dat je blij wordt van de eerste tekenen van warmte en licht, en je vergeet hoe koud en nat je eigenlijk bent. 

Om het af te sluiten, kochten we een satéprikker met marshmallows, die we boven het kampvuur hielden op het erf. Warm, gelukkig en voldaan zag ik de meiden genieten. “Dit was echt een geweldige dag mam”, kreeg ik terug. “Wanneer gaan we weer?”