Het slaapfeestje

Ik had gedacht dat ik de vraag nog jaren voor me uit kon schuiven. “Mag ik een slaapfeestje?”, vroeg mijn dochter toen haar 8e verjaardag naderde. Ze was niet de eerste onder haar vriendinnen en iedereen zou er eentje geven dit jaar, zo klonken haar argumenten. Ik ben best een coole moeder, dus ik dacht kom maar op. Een slaapfeestje dus!

“Weet je dit wel zeker?” “Dat wordt een nachtmerrie!” “Doe het niet!”, zeiden vriendinnen of ouders van vriendinnen van mijn kinderen. Een beetje nerveus was ik dan ook wel, maar eigenlijk was het gewoon hartstikke gezellig en zou ik het zo nog een keer organiseren. 

Gezellig

Gezellig? Ja echt. Al die kinderen in pyjama op de bank met popcorn voor de filmavond. Alle bedden tegen elkaar, alle koppies bij elkaar en maar kletsen. We speelden eerst Escape Room, een spel dat ik had gekocht via Bol.com (hier vind je hem). Je moest het uitprinten en zelf in elkaar zetten. Daar hadden we de tijd voor genomen. Het thema was het vakantiehuisje. We hadden de kamers dan ook omgetoverd tot een vakantiehuisje, waarin ze sliepen maar waar ook allemaal aanwijzingen lagen waarmee ze konden ‘ontsnappen aan de slechterik’. 

Na het harde werken was er patat, en daarna de film. Ze mochten tot 11 uur opblijven (lees: in de woonkamer blijven). Het voordeel was dat we niet hoefden te haasten om een programma af te werken en op tijd weer klaar te staan voor de ouders. Er was genoeg tijd voor de kinderen om gewoon samen te zijn. Ze kamden elkaars haren, deden handstanden en leerden elkaars knuffels kennen. 

Slapen?

Misschien kreeg ik wel herinneringen aan mijn eigen jeugd. Ook ik vond slaapfeestjes helemaal het einde. Wat is er nu leuker dan de hele nacht kletsen met je beste vrienden?

De hele nacht ja. Slaapfeestjes wekken de illusie dat er geslapen wordt. Dat is niet de insteek. Eigenlijk begon het feestje pas toen wij (de ouders) het licht uit deden en welterusten zeiden, tevergeefs. “Wat gaan we nu doen?Is ze er nog? Heb je het nog?”

Het ging over het verstopte snoepgoed. Dat had ik al vanaf het begin van de avond door. Dat doen moeders nu eenmaal, die weten alles. Een van de vriendinnen had snoepgoed in haar koffer verstopt. Iedereen wilde naast dat meisje slapen. Het was de sensatie van de avond. 

Ik deed alsof ik het allemaal niet doorhad. Was het niet juist dat moment wanneer je ouders weg zijn en je zelf mag beslissen wat je doet, al is het maar voor een nacht, wat het slaapfeestje tot een succes maakt? Ik gaf nog wel een hint. “Je weet dat je gaatjes krijgt als je ‘s nachts je tanden niet poetst he? Zeker als je gesnoept hebt! Ik geloof dat ik ze die nacht wel drie keer heb horen tanden poetsen.