Met kinderen naar Terschelling

Rollen van een zandheuvel, verdwalen in de duinen en in de zee duiken in je onderbroek. Als ik mijn kinderen vraag wat ze leuk vonden aan Terschelling, is dit waarschijnlijk wat ze opnoemen. En de vriendjes die ze hebben gemaakt in het achtergelegen huisje, die waren eigenlijk het hoogtepunt. 

In de meivakantie gingen we met de familie een weekje naar Terschelling. Een week is lang en ik heb lang getwijfeld of het niet te lang was voor de kinderen, maar niets was minder waar. Na een week wilden ze niet meer terug naar het vasteland. “Wat is het hier druk en vol”, zei mijn oudste dochter in de trein naar huis. 

Wat doe je met kinderen in Terschelling? Ik moet zeggen dat ik beïnvloed ben door mijn jeugd. Als gezin gingen we elk jaar naar Terschelling met Pinksteren. We verbleven dan in de Wierschuur (een aanrader als je met een grotere groep bent) en het was een en al ravotten. Met een bioloog als vader verkenden we vooral de natuur om ons heen: het wad, de duinen, de Boschplaat en de zee, dat waren onze plekjes.

Buitenleven

Deze herinneringen vormden mijn verwachtingen van het eiland en ik ging dan ook vooral voor de omgeving. De duinen herinnerde ik me als een van de mooiste in Nederland. Gelukkig waren ook mijn kinderen helemaal weg van de duinen. Vooral de grote zandheuvels vonden ze heerlijk. We renden ervan af, rolden er vanaf of sprongen er in, om in de avond thuis te komen met haren en kleren vol met zand (ik kom het nog steeds tegen in de was). Er zijn veel mooie wandelplekken in de duinen. Mijn kinderen zijn meestal niet erg makkelijk te paaien voor een wandeling maar hier lukte het prima. Als we een stukje hadden gelopen, mochten de meiden weer even klimmen en klauteren. Wij blij, zij blij. 

Als je op Terschelling bent wil je ook wadlopen. Als het eb is, dan valt de Waddenzee (de zee tussen eiland en vasteland) volledig droog. Je kunt dan ‘het wad op’, over de zeebodem lopen. Als je een schepje meeneemt, kunnen de kinderen graven om allerlei schelpjes en diertjes te vinden. “Als je een gaatje in het zand ziet, zit er een diertje onder”, vertelde mijn vader altijd en ik herinnerde me hoe spannend ik dat vond. Nu in zijn rol van opa gaf hij de aanwijzing aan mijn kinderen. De oudste vond het niets: te koud, te modderig en te bang om beestjes dood te trappen. Mijn jongste dochter houdt van modder en schelpjes en vond het prachtig. 

Lege stranden

Naast het wad kun je naar het strand van de Noordzee (aan de noordkust van het eiland). Het strand is altijd favoriet, maar de stranden van Terschelling zijn wel echt bijzonder, vooral als je de moeite neemt om naar het oostelijke deel van het eiland te fietsen. Als je Oosterend voorbij bent, heb je het meest oostelijke plaatsje gepasseerd. De stranden hier zijn bijna leeg en onaangetast. Het was dan ook hier dat we besloten een duik in het water te nemen, ook al hadden we geen zwemkleding bij ons. Het was er zo leeg, dat het kon. Het was mei dus wel een beetje koud. Als je ervan houdt, is het heerlijk. Mijn jongste rende terug bij de eerste golf, mijn oudste dochter ging de uitdaging aan.

Voorbij Oosterend ligt ook de Boschplaat. Dit is een beschermd natuurgebied en als je hier loopt, waan je je in een maanlandschap. Het is uitgestrekt, gevarieerd en prachtig om te zien. Je kunt hier van alles ontdekken, wandelen en het eiland Ameland zien liggen. Zoals ik al zei, mijn kinderen zijn niet gek op wandelen en de fietstocht er naartoe duurt minstens een uur vanuit Midsland. Dit kreeg ik dan ook niet goed verkocht bij de kids en dat is jammer, want het is wel een van de mooiste plekjes van het eiland. 

Gelukkig is er onderweg wel weer veel te doen en te zien. Bewust van het onbehagen van onze meiden stopten we bij de snackbar naast de molen van Formerum, waar ook een grote speeltuin en midgetgolfbaan ligt. We bestelden patatjes, gingen zitten en keken hoe onze meiden zich uitleefden. Daarna speelden we een partijtje midgetgolf en aten een ijsje. Met een heerlijke avondzon was ook dit een succes voor iedereen. 

Laat je verrassen

Het onderweg dingen tegenkomen is typerend voor Terschelling. Op dit eiland ben je altijd op de fiets. Je kunt er ook met de auto naartoe, maar dan zie je de helft niet (en de auto op de boot is erg duur). Op de fiets kom je plekjes tegen die je verrassen. Een pluktuin, een pasgeboren veulen of het Wrakkenmuseum, waar in de achtertuin een geweldige piratenspeeltuin zit, gemaakt van allerlei gejutte voorwerpen. 

Ik zou dan ook zeggen, plan niet te veel als je naar Terschelling gaat. Wij hebben op geen enkele dag gebruik gemaakt van de toeristische uitjes die het eiland biedt. Deze zijn vaak prijzig en bovendien volledig volgeboekt. Op een dag overwogen we een boot langs de zeehondjes, die was al vol. Achteraf ben ik blij dat we zelf iets zijn gaan ondernemen. Er is genoeg te doen en zien en dat is gratis. Bovendien zijn de mooiste plekjes allesbehalve druk. Toen wij er waren was het eiland volgeboekt, maar we kwamen zelden mensen tegen.

Daarnaast is het fietsen zelf een ervaring, vooral als je ook een fiets voor de kinderen huurt. Wij huurden voor onze jongste een kindertandem. Zij voorop, een van ons achterop. Ik heb haar nog nooit zo zien genieten van het fietsen, de glimlach op haar gezicht was permanent aanwezig. Mijn broer huurde een bakfiets voor zijn peuter en baby en zei achteraf dat hij dat nog wel het leukste vond, het rondrijden met zijn kinderen. Fietsen kun je huren bij aankomst in West Terschelling. De verhuurder brengt je bagage naar je accommodatie. Wij maakten gebruik van Zeelen, hier loop je tegenaan als je van de boot afkomt. Hier moet je wel op tijd bij zijn, vooral tijdens schoolvakanties. 

Waar we sliepen

Tot slot nog even over de accommodatie. Wij brachten de eerste twee dagen door in een hotel omdat ons huisje niet voor de volledige week beschikbaar was. We zaten in Hotel de Horper Wielen in het plaatsje Kaard, dat niet meer dan een zijstraat is van de hoofdweg. We hadden er niet veel van verwacht maar waren aangenaam verrast. Het hotel heeft iets weg van een boerderijtje. Er was een simpel ontbijt, prima kamers en het is vijf minuten fietsen van Midsland, waar je boodschappen kunt doen. Helaas is het hotel niet goedkoop: in de meivakantie betaal je 100 euro per nacht. 

Het huisje waarin we daarna verbleven heet De Kroonschelp en ligt midden in Midsland. De COOP is op loopafstand, er is een pannenkoekenrestaurant om de hoek en je fietst vanaf hier zo de duinen in. Het huisje heeft een bovenverdieping met twee slaapkamers, een luxe badkamer en een prima keuken. Voor de deur ligt een grasveldje waar de kinderen kunnen spelen. Onze achterburen hadden kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd, dus het grasveldje werd intensief gebruikt. Wij betaalden 400 euro voor 5 dagen, dit is een goede deal voor een huisje in de meivakantie.

Naar Terschelling met kinderen? Een echte aanrader dus, vooral met goed weer. Ga je in de schoolvakantie? Zorg dat je op tijd je accommodatie boekt. Als je keuze beperkt is, kan het zijn dat je je scheel betaalt.